Προσωρινή απώλεια ποίησης

Κιτρίνισαν του κήπου μου τα λουλούδια

δηλώνοντας πλήρη υποταγή

στον καύσωνα της καθημερινότητας

και κάποιοι στίχοι χλωροφύλλης

που τόλμησαν τις πύλες

των μίσχων να χτυπήσουν

τις βρήκαν κλειδαμπαρωμένες

με τα λουκέτα της ξηρασίας.

«Προσωρινή απώλεια ποίησης»

διέγνωσε ο γιατρός του κήπου.

«Να παίρνει ισχυρές δόσεις ήλιου,»

συνέστησε,

«πρωί μεσημέρι απόγευμα

και να κάνει εντατική

φυσικοθεραπεία με στίχους

κάθε βράδυ.»

Άτιτλο

Άσπλαχνες υποχρεώσεις

καπηλεύονται τις σκέψεις μου

ανελιππώς κι αδιαλλείπτως

κι ασύστολα φορολογούν

το χρόνο μου

με υψηλό συντελεστή,

κι από το πρώτο δευτερόλεπτο

μάλιστα- οι άκαρδες.

Ιερόσυλες ανάγκες βεβηλώνουν

το ιερό της καρδιάς

τολμώντας να φορολογήσουν

ακόμη και το αίμα μου.

Προδοτικές μέρες

εισβάλλουν κατά κύματα

στην επικράτεια του χρόνου μου

γλυκοκοιτάζοντας ακόμη

και το ζωτικό χώρο

της ψυχής μου.

Κι είναι τότε

που γονατίζει η προσευχή μου

και βομβαρδίζει κατά ριπάς

τον Χριστό με την αγωνία

της πολιορκημένης ψυχής,

το στόμιο της καρδιάς

ανοίγοντας, με λίγο Φως

να τη θρέψει Λευτεριάς.