Φρυκτωρία: Η διά πυρός ή πυρσών μετάδοση σημάτων τη νύκτα. Φρυκτωρέω-ώ, το αντίστοιχο ρήμα.Στην ιστοσελίδα αυτή, πολύ απλά, φιλοδοξούμε να φρυκτωρούμε φλόγες ποίησης και οποιασδήποτε άλλης στιγμής και πράξης αποτελεί ποίηση και συνεπώς ομορφαίνει τη ζωή μας. Όπως οι πηγές της Μόκιστας του Θέρμου Αιτωλοακαρνανίας (στο φόντο).Ένα παραμύθι, ένα υδάτινο λουλούδι με μια ομορφιά σκέτη φλόγα που ρέει κρυστάλλινη, δροσερή και ακαταμάχητη.. Ό,τι όμορφο είναι και ποιητικό, και ό,τι πραγματικά ποιητικό είναι και ανθρώπινο... Λίγο πιο κάτω στη δεξιά στήλη θα βρείτε την ποιητική συλλογή μου σε ebook

Σε λίγους στίχους κουρνιασμένος (κατεβάστε από εδώ)

από τις διαδικτυακές εκδόσεις 24grammata.com καθώς και μερικά έμμετρα χιουμοριστικά παραμύθια μου και κάποια θεατρικά έργα μου για παιδιά.

Υ.Γ. Η ιστοσελίδα αυτή είναι υπό κατασκευή. 'Υπό κατασκευή'. Μ' αρέσει αυτή η φράση. Υπό κατασκευή. Μονίμως, όπως και η ζωή μας. Γι' αυτό, τη φράση τούτη θα την κρατήσω! Under construction, που λένε, γιατί Θα φρυκτωρούμε και Αγγλιστί. Because we're gonna... blog our poetical ways through English, as well, transmitting poetic flames from heart to heart and soul to soul. Ας αρχίσουμε λοιπόν. Let's get started!
(Επισκεφτείτε και τις
ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΙΚΕΣ ΦΡΥΚΤΩΡΙΕΣ, το μικρό αδερφάκι της ιστοσελίδας, για μεταφράσεις ποιημάτων στα Ελληνικά ξένων ποιητών. Από τις (έντυπες) εκδόσεις 24γράμματα κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία το Αγγλικό έπος του 14αι 'Ο Σερ Γκοουέην κι ο Πράσινος Ιππότης' (Sir Gawain and the Green Knight) για ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, από τα Middle English (Αγγλικά 14 αι.)
You can also visit ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΙΚΕΣ ΦΡΥΚΤΩΡΙΕΣ, the site's little brother for foreign - language poetry translated into Greek!

Δευτέρα 20 Αυγούστου 2012


Σκόρπιες σκέψεις κάποιων ΌΧΙ...
             Βασίλης Κομπορόζος

Έπειτα από λίγα ποιήματα καλό είναι να αναρτάται και κανένα πολιτικο-κοινωνικό σχόλιο (λίγο μεγαλούτσικο πάντως!).

ΟΧΙ, δεν είναι το όραμά μου η αναδιάρθρωση του ευαγγελίζονται εκείνοι, ή με ωραιοποιημένη ορολογία, ο εξορθολογισμός του μισθολογικού κόστους, δηλαδή, οι μισθοί απλής επιβίωσης για να υπάρχουν εργαζόμενοι να τροφοδοτούν τα κέρδη τους και να κινείται το σκουριασμένο σύστημα. Αργότερα, βέβαια, κρύφιος στόχος η ‘βουλγαροποίηση’ των μισθών...
Όχι, δεν είναι το όραμα μου η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και η ευέλικτη εργασία με τα ελαστικά ωράρια, ήτοι η τελική διάλυση του χρόνου των μισθωτών οι οποίοι, έτσι, δε θα μπορούν να οργανώσουν τη ζωή τη δική τους και των οικογενειών τους, με ό,τι συνεπάγεται αυτό για την κοινωνία που χρειάζεται και διψά για ανθρώπινες σχέσεις, γαλήνη, αλληλεγγύη, αλτρουισμό και εύφορο οικογενειακό περιβάλλον, με τους γονείς όσο το δυνατόν περισσότερο παρόντες στη ζωή του μικρού παιδιού, αυριανού συγκοινωνού του κόσμου που κληρονομεί απ’ τους μεγάλους.
Όχι, δεν είναι το όραμά μου η ρομποτοποίηση του ανθρώπου, ο εξανδραποδισμός του σε μια εργασία η οποία ίσα που θα του παρέχει τα προς το ζην, αν του τα παρέχει κιόλας... Αν ρωτήσουμε ένα παιδί, έναν έφηβο, θα μας πει, ασφαλώς, πως η εργασία ‘φτιάχτηκε’ για τον άνθρωπο, και όχι ο άνθρωπος για την εργασία – με αυτό, φυσικά, δεν δικαιολογείται, επ’ ουδενί λόγω, η νωχέλεια και η διαφθορά διαφόρων υπαλλήλων και φορέων του δημοσίου τομέα οι οποίοι συνέβαλαν τα μέγιστα στην απαξίωσή του...
Όχι, δεν είναι το όραμά μου η υπαγωγή καμίας δανειζόμενης χώρας στο Αγγλικό δίκαιο, όπερ συνεπάγεται την εκχώρηση εθνικής γης (!) σε περίπτωση μη αποπληρωμής δανείου. (Δεν έχουμε εδώ να κάνουμε με προδοτική υποχώρηση των εθνοπατέρων μας αλλά και ένδειξη του τελικού σχεδίου των δανειστών, οι οποίοι τόσα χρόνια μάς δάνειζαν μολονότι γνώριζαν την κατάστασή μας;)
Ούτε είναι όραμά μου η πώληση των επιχειρήσεων κοινής οφέλειας και μάλιστα αντί πινακίου φακής. Έλα, κόσμε, πάρε στη μισή τιμή και βάλε! Sales 0ff 50% at least, στη γλώσσα του Αγγλοσαξονικού μοντέλου το οποίο βάλθηκαν να μας επιβάλλουν – άσχετα, τώρα, αν στην Αγγλία σκέφτονται την επανεθνικοποίηση του δικτύου σιδηροδρόμων! (Περιοδικό Επίκαιρα, τευχ. 143, 12-18/7/2012, σελ. 90). Ειρήσθω εν παρόδω, ο πατέρας του νεοφιλελευθερισμού Μίλτον Φρίντμαν, υπήρξε αντίθετος στην ιδιωτικοποίηση «του οδικού δικτύου και άλλων βασικών υποδομών μιας χώρας» (ο.π., σελ. 90).
Όχι, δεν είναι το όραμά μου να είμαι ασφαλισμένος ανασφάλιστος και να πληρώνω τις υπηρεσίες υγείας. Όχι! Καλύτερα να μην πληρώνω εισφορές στο χρεοκοπημένο δημόσιο και να καλυφθώ ασφαλιστικώς, στον ιδιωτικό τομέα, ΑΝ το δημόσιο γίνεται βορά των μεγαλοκαρχαριών των Γερμανών αποικιοκρατών οι οποίοι ονειρεύονται το Δ’ Ράιχ. Και, φυσικά, αυτοί οι υπάνθρωποι στην καρδιά δεν θα πολυενδιαφερθούν κιόλας για την αποδόμηση των δημόσιας εκπαίδευσης, αφού οι ίδιοι και τα παιδιά τους σπούδασαν αλλού.... Όχι, δεν είναι το όραμά μου η διάλυση της παιδείας, η επιστροφή στη δεκαετία του 1960, αλλά μια πραγματικά δημόσια και δωρεάν παιδεία (ωραία φράση, όμορφος ευφημισμός για το τί συμβαίνει στην πραγματικότητα!). Όχι, ετούτοι δεν ενδιαφέρονται για τη δημόσια εκπαίδευση αλλά μόνο για τα κονδύλια της, το μεγαλύτερο ποσό των οποίων, επιθυμούν να περικόψουν, για το καλό μας, φυσικά!
Όχι, δεν είναι το όραμά μου ο φόβος, η ιδεολογικοπολιτική τρομοκρατία των Μέσων Μαζικής Παραπληροφόρησης, οι πλεκτάνες των ‘διαπλεκομένων’, η διαφθορά, οι θεατρινισμοί μεγαλοδημοσιογράφων και πολιτικών αλλά ούτε και η δειλία του λαού!
Ούτε, φυσικά, είναι όραμά μου η Χρυσή Αυγή του ναζισμού, του μίσους, της βίας, της καταστροφής, του ρατσισμού και της κακοποίησης των ξένων αλλά ούτε και ο διεστραμμένος διεθνισμός μερικών αριστερών, σύμφωνα με τον οποίο θεωρείται εθνικισμός η όποια αναφορά στην έννοια της πατρίδας και του έθνους, ενώ η αναφορά στην εκκλησία, επιστροφή στο μεσαίωνα. Και, ο παραμορφωμένος αυτός διεθνισμός ενδιαφέρεται περισσότερο για την κουλτούρα των  ξένων παρά για τη δική μας.
Όχι, δεν μ’ ενδιαφέρει η παραμονή στην εξουσία ενός χρεωκοπημένου συστήματος, ενός καπιταλισμού σε πλήρη αποσύνθεση, τον οποίον, πασχίζουν να κρατήσουν εν ζωή οι κυβερνώντες, για το καλό μας, φυσικά!
Ευτυχώς που δε σκέφτονταν ούτε και ενήργησαν έτσι οι πρόγονοί μας το 1940, το 1821 και σ’ άλλες μεγάλες στιγμές της ιστορίας μας. Αλλά τότε, εκείνοι είχαν μεν πενία υλική αλλά και ιδανικά, ανδρεία, μεγαλοσύνη και πίστη στον Θεό της Αγάπης, πλούτο ψυχικό, πλούτο καρδιάς, στον οποίο κανένας δεν μπορεί να βάλει πωλητήριο, η μη ο Θεός.
Αλλά, ο Τριαδικός Θεός της Αγάπης και της Δικαιοσύνης (γίνεται να υπάρξει το ένα χωρίς το άλλο;) δεν πουλάει το πλάσμα του...