Έκφραση
|
Ωδή
|
Ήχος
|
Ημέρα
|
Λυχνία χρυσαυγής του ηλίου της
δόξης· λαμπάς λευκοφαής του φωτός του αδύτου
|
Κάθισμα
|
α’
|
Δευτέρα
|
Άγκυραν πανασφαλή
|
η’
|
α’
|
Δευτέρα
|
Θείον ... ακηλίδωτον έσοπτρον
|
δ’
|
α’
|
Τρίτη
|
Ο φωτεινός του Δεσπότου θάλαμος
|
ζ’
|
α’
|
Τρίτη
|
Η αγία γη και εκλεκτή...
|
η’
|
α’
|
Τρίτη
|
Πύλη του φωτός του νοητού...
|
α’
|
α’
|
Τετάρτη
|
Ανατολή του ηλίου...
|
ζ’
|
α’
|
Τετάρτη
|
Φωτοφόρον σκήνωμα Θεού...
|
η’
|
α’
|
Τετάρτη
|
...γηραιών η βακτηρία
|
δ’
|
α’
|
Παρασκευή
|
(Χαίροις) ποταμέ, Θεού ανεξάντλητε,
υδάτων πολλών όντως ανάπλεε...
|
στ’
|
α’
|
Παρασκευή
|
(Χαίρε) πορφυρίς βασιλική
αγλαόχρυσε..., ουρανέ κατάστερε
|
θ’
|
α’
|
Παρασκευή
|
Κρήνην προχέουσα νάμα, τοις πιστοίς
σωτηρίας
|
θ’
|
β’
|
Δευτέρα
|
...παναγίαν κιβωτόν
|
η’
|
β’
|
Τρίτη
|
Κοιλάδων των κοσμικών, ως κρίνον εν
μέσω σε, και ακανθών των βιοτικών ως κοκκοβαφές, ρόδον εύοσμον ανθούν...
|
ζ’
|
γ’
|
Δευτέρα
|
... Χριστόν αρτοποιούσαν εν
σπλάγχνοις....
|
δ’
|
γ’
|
Τετάρτη
|
... (χαίρε) θεόγραφε τόμε...
|
α’
|
γ’
|
Παρασκευή
|
.. χελιδών... ηδύλαλος
|
δ’
|
γ’
|
Παρασκευή
|
...θεοδόχον ευαγές κειμήλιον σεπτό...
|
α’
|
δ’
|
Κυριακή
|
Η Θεία κρήνη ευσπλαχνίας και
αγαθότητος...
|
ζ’
|
δ’
|
Δευτέρα
|
Εργαστήριον των δύο της ενώσεως
φύσεων...
|
δ’
|
δ’
|
Τρίτη
|
Ακενώδυνον ....ιατρείον...
|
δ’
|
δ’
|
Τετάρτη
|
...μυροθήκη και πηγή αγιάσματος
|
γ’
|
δ’
|
Παρασκευή
|
Χαίρε λιμήν ακλυδώνιστε...
|
στ’
|
δ’
|
Παρασκευή
|
...φυτόν ευθαλέστατον, κλέος των
Παρθένων...
|
ε’
|
Πλ.α’
|
Πέμπτη
|
...το κύδος... των αληθώς τιμώντων
σε, μητέρων αγλάισμα, ωραίον και πάντιμον...
|
στ’
|
Πλ.α’
|
Παρασκευή
|
Νεφέλη ... ζωής το πόμα ομβρίσασα....
|
ζ’
|
Πλ.β’
|
Σάββατο
|
Δαβιτικόν χαίρε άρμα... , του Μωσέως
πλαξ θεόγραφος,... χάρμα του κόσμου...
|
θ’
|
Πλ.β’
|
Σάββατο
|
Σταγών καθάπερ ο επουράνιος, τη ση
γαστρί Παρθένε υετός καταβέβηκε...
|
θ’
|
Πλ.β’
|
Τρίτη
|
Εύοσμον οία ρόδον και καθαρώτατον
κρίνον...
|
α’
|
βαρύς
|
Σάββατο
|
Πολυανθής λειμών...
|
δ’
|
βαρύς
|
Σάββατο
|
Ίαμα πρώην δειχθείσα της ανθρωπίνης
ουσίας...
|
θ’
|
βαρύς
|
Τρίτη
|
Η παμφαής και χαροποιός και ρυπτική
των μολυσμάτων... εργάτις ευφρόσυνος...
|
δ’
|
βαρύς
|
Τετάρτη
|
....το της φύσεως καλλώπισμα, το
άνθος το τίμιον...
|
δ’
|
βαρύς
|
Πέμπτη
|
....το καθαρόν και λαμπρόν και
φωτοφόρον του Ιησού παλάτιον
|
η’
|
βαρύς
|
Πέμπτη
|
Ο φωτισμός και ο γλυκασμός των
πεποιθότων επί σοι...
|
δ’
|
βαρύς
|
Πέμπτη
|
Η ουρανώσασα ημών την γεώδη
ουσίαν...
|
α’
|
βαρύς
|
Παρασκευή
|
Ομβροτόκον νεφέλην,ύδωρ
επιρραίνουσαν της επιγνώσεως, και τους εκτακέντας, αγνωσίας φλογμώ και
εκλείποντας, αναψυχούσαν τε,και δροσερώς ανακτωμένην...
|
ε’
|
Πλ.
δ’
|
Σάββατο
|
...χρυσούν θυμιατήριον...
|
γ’
|
Πλ.
δ’
|
Κυριακή
|
Νυμφώνα πανάχραντον...
|
ζ’
|
Πλ.
δ’
|
Κυριακή
|
Η πύλη της θείας ανατολής...
|
α’
|
Πλ.
δ’
|
Δευτέρα
|
Έκφραση
|
Ήχος
|
Ημέρα
|
...έμψυχον παλάτιον και
φωτοφόρον,... θεία σκέπη,... οικουμένης αγαλλίαμα,... λειμών ο ευθαλής και
ευώδης,... κυπρίζουσα άμπελε, ελαία κατάκαρπε,... η μυρίπνοος Θεού
φυταλιά,... σύνδενδρον και ευσκιόφυλλον όρος...
|
α’
|
Κυριακή
|
...χαίρε εύκαρπε χώρα...
|
α’
|
Δευτέρα
|
...η μεγάλη και λαμπρά άρκτος άρκτος
η επτάστερος κόρη...
|
β’
|
Δευτέρα
|
... (χαίρε) νύμφη ηλιοστάλακτε...
|
β’
|
Τρίτη
|
. της αγάπης της διπλής πλάτος
αδιόριστον Κόρη, και βάθος άπειρον, της θείας σαρκώσεως θεολογίας τε,ύψος
απερινόητον προορισμού θείου, μήκος προαιώνιον Υπεραγία σεμνή· χαίρε
ακρωτήριον όντως, της καλής ελπίδος Παρθένε.....
|
β’
|
Τετάρτη
|
...μυστηρίων διόπτρα και θύρα...
|
β’
|
Πέμπτη
|
... της ακτίστου και κτιστής φύσεως
μεθόριον...
|
β’
|
Παρασκευή
|
...αύλων αγγέλων ευπρέπεια...,
κάλλος πάγχρυσον και πολυέραστον..., πυρίμορφε του Κυρίου καθέδρα..., ο μέγας
εν μικρώ κόσμος
|
γ’
|
Τρίτη
|
... πάγκαλλον ωράισμα του κόσμου...
και ανέδρευτον έρκος...
|
γ’
|
Πέμπτη
|
...ξένου και φρικτού μυστηρίου
φανέρωσις..., πενήτων προμήθεια
|
γ’
|
Παρασκευή
|
...φεραυγής χελιδών...
|
Πλ.
α’
|
Δευτέρα
|
... υψηλοτάτη και ευώδης κυπάρισσος,
εις ύψος της θεωρίας, ευθυπορούσα Θεού,... περιστερά ηργηρωμένη και άχολος...
τρυγών η φιλήσυχος,... η γλυκυτάτη χελιδών... αηδών λιγυρόφθογγος
|
Πλ.
α’
|
Πέμπτη
|
... χαίρε θείε κήπε...
|
Πλ.
β’
|
Δευτέρα
|
... παμφαεστάτη σελήνη...
|
Πλ.
β’
|
Παρασκευή
|
...στακτή η ευωδεστάτη... κιννάμωμον
τίμιον
|
Βαρύς
|
Κυριακή
|
...ροδωνιά η ηδύπνοος... κουφοτάτη
νεφέλη
|
Βαρύς
|
Τετάρτη
|
...η
βύσσος η λευκοτάτη και κεκλωσμένη... Χαρίεν χωρίον της των προπατόρων
αναίρεσις... το εύκρατον χαίρε, και γαληνόν πνεύμα, ζεφύριος αύρα, πνοήν τε
αναψύχουσα, λεπτόν τε Πανάχραντε, και ηδύ ψιθύρισμα, και διασυρίζον...
|
Βαρύς
|
Παρασκευή
|
...παγκόσμιον καύχημα
|
Πλ.
δ’
|
Σάββατο
|
...αχειρόπλοκος νυμφών,
χρυσοπορφύρωτος παστάς, ο θάλαμος ο εύοσμος και πάντιμος, το έμπνουν
λιθομάργαρον παλάτιον, πυράγρα το και έμψυχος του αύλου πυρός
|
Πλ.
δ’
|
Δευτέρα
|
...χαίρε πλούτε ασύλητε, και
πενήτων...
|
Πλ.
δ’
|
Τρίτη
|
...κόσμου καθάρσιον
|
Πλ.
δ’
|
Τετάρτη
|
...θανάτου καθαίρεσις... ,το άνθος
της πίστεως..., τείχος ακράδαντον... ,το των μητέρων... ωράισμα και των
παρθένων κάλλος παμπόθητον...
|
Πλ.
δ’
|
Παρασκευή
|
Τροπάριο
|
Ωδή
|
Ημέρα
|
Ου
ρημάτων ευπορώ, αρετών τε απορώ· ου γαρ στέργω προσευχήν, και νηστείαν
εκτελείν, Θεόνυμφε· και δια τούτο προς σε κατέφυγον. (αμαρτωλός
προς Θεοτόκο)
Σύνες
εύσπλαχνε Υιέ, σης μητρός εκδυσωπώ· ο προστρέχων επ’ εμέ, χρηστών έργων
απορεί, και κράζει μοι· ουκ έχω πλην σου ελπίδα Δέσποινα. (Θεοτόκος
προς Χριστό)
Λιτανεύουσα
θερμώς, παύσαι Μήτερ του λαλείν· και γαρ ούτως αφορών ότι εύσπλαγχνος ειμί,
μολύνεται, μη επιβλέπων εις την οργήν την εμήν.
(Χριστός προς Θεοτόκο)
Ικετεύω
υπέρ σου, τον Υιόν μου και Θεόν, ίνα τύχεις ιλασμού· αλλ’ αυτός μοι εκβοά,
του παύσασθαι, και μη πρεσβεύειν εις το σωθήναι σε. (Θεοτόκος
προς αμαρτωλό) (Άγιος Θεόδωρος Στουδίτης)
|
στ’
(ολόκληρη)
|
Σάββατο
|
Νόμους
του Θεού ηθέτησα, και αμαρτίας νόμω αυτόν εδούλωσα, νόμω του νοός, ουχ
υποκύψας ο άθλιος, η τους νόμους λαθούσα της φύσεως, εν τω σεπτώ σου τόκω,
νόμους σαρκός μου καθυπόταξον. (Άγιος Ανδρέας Κρήτης)
|
θ’
|
Κυριακή
|
Λυχνία
χρυσαυγής, του ηλίου της δόξης· λαμπάς λευκοφαής, του φωτός του αδύτου,
νεφέλης πυρσεύουσα, του Πατρός το απαύγασμα, της καρδίας μου, αμβλυωπούσας
τας κόρας, φωταγώγησον, μαρμαρυγαίς ακηράτοις, και θείοις πυρσεύμασιν. (Άγιος
Ιωσήφ Υμνογράφος)
|
Κάθισμα
|
Δευτέρα
|
Θείον σε
νοούμεν, ακηλίδωτον έσοπτρον, ως δεξαμένη την αυγήν, της θεϊκής μαρμαρυγής,
και ταύτην αστράψασα, σωματικώς παντί τω κόσμω Πανύμνητε, προς σωτηρίαν των
υμνούντων σε.
Λικμήσασα
Παρθένε ταις πρεσβείαις σου, τω πτύω του πνεύματος, θημωνίας των εμών
αμαρτιών, κάθαρον καρδίας μου την άλωνα, μακράν αυτής παν αχυρώδες ποιούσα
νόημα. (Άγιος Ιωάννης Ευχαϊτών)
|
δ’
|
Τρίτη
|
στ’
|
||
Το μέγα
και πάνσεπτον και θείον μυστήριον, της αποκρύφου του Θεού, βουλής εν σοι
παναληθώς, ανγή πεφανέρωται, ότι αυτός ο κατ’ ουσίαν αχώρητος, τη κτίσει πάση
εν ση γαστρί κεχώρηται.
Γαλήνη
νοητή συ με προσόρμισον, την ζάλην και τον τάραχον, των παθών μου
κατευνάζουσα σεμνή, και την τρικυμίαν εκδιώκουσα των ηδονών, η την γαλήνην
την θείαν τέξασα.(Φώτιος Αγιώτατος Πατριάρχης Κων/πόλεως)
|
δ’
|
Τετάρτη
|
ζ’
|
||
Εγώ
υπάρχω κόρη Πάναγνε, δένδρον το σαπρόν, φευ, και άκαρπον· όπερ
ποιήσαι με καρπόν, καλόν θείον παράσχου μοι, και εμπλήσαι με της χάριτος,
Χριστού και γλυκύτητος.
Στένω,
τρέμω και βοώ, μη παρίδης με αγνή, τον εις πάθη ολικώς, εμπεσόντα χαλεπά·
αλλ’ οίκτειρον, και προς μετάνοιαν χειραγώγησον.
Ξηράνασα
φυτά Θεονύμφευτε, των λογισμών και ατόπων μου πράξεων· αεί με εκβλαστάνειν,
εναρέτους καρπούς ποίησον.
Θεόν
ιδείν ηξιώθη, ο Αβραάμ ως ην θέμις φιλοξενίας ησκηκώς· εγώ δε φειδωλίαν,
μισοξενίαν εσχηκώς, εικότως απέρριμμαι εις γέεναν· αλλά συ Θεοτόκε εξελού με
της κολάσεως εκεί. (Άγιος Ανδρέας Κρήτης)
|
γ’
|
Πέμπτη
|
στ’
|
||
ζ’
|
||
θ’
|
||
Πλήθος
με πταισμάτων, και κινδύνων βυθίζει τον άθλιον· αλλ’ εις λιμένα θυμηδίας και
ευφρόσυνον όρμον, της σης πανσθενεστάτης χάριτος, συ εγκαθόρμισον· όπως αεί,
υμνώ σε Πανύμνητε.
Τη ράβδω
της θείας σου ροπής, την άνικμον καρδίαν μου, αναστομώσασα δακρύων πηγάς,
εκβλύζειν και ποταμούς, Θεοτόκε ποίησον· δι ων μολυσμού της αμαρτίας,
αποπλυθείσα φαιδρά, τω Υιώ τω σω εποφθήσεται.
Ναός ως
υπάρχουσα φωτοειδής, του Δεσπότου των όλων και σκήνωμα, ναόν με χρηματίσαντα
και σπήλαιον ληστών,καθάρισόν με όλον, και λάμπρυνον Παρθένε, και νυμφώνα
προς θείον, ένδον εισάγαγε Πανάμωμε.
Χαίροις
ποταμέ, Θεού ανεξάντλητε, υδάτων πολλών όντως ανάπλεε· δι ου άπασα,
καταρδεύεται κτίσις υμνούσα σε· και ευφραίνονται καρδίαι Θεονύμφευτε, πάσαι
αι φλογμώ κρατούμεναι, και διψώσαι νεκρέγερτα νάματα. (Ιωάννης
Δαμασκηνός)
|
γ’
|
Παρασκευή
|
δ’
|
||
ε’
|
||
στ’
|
Προσόμοιο
|
Ήχος
|
Ημέρα
|
Χαίρε
πάσης της κτίσεως, θαυμαστόν δημιούργημα, της Θεολογίας χαίρε υπόθεσις,
δογματικής χαίρε έσχατον, άτομον της φύσεως, χαίρε η ακροστιχίς, των Γραφών
και προρρήσεων, θείων Πάναγνε, χρησμοδότις και έκβασις τελεία, χαίρε δι’ ης
προσκυνούμεν, μίαν Τριάδος θεότητα.
|
δ’
|
Σάββατο
|
Χαίροις
Παρθενομήτωρ σεμνή, περιστερά ηργυρωμένη και άχολος, η Πνεύματος του αγίου,
χάρισιν όλαις αγνή, περιχρυσουμένη τα μετάφρενα· τρυγών η φιλήσυχος, και Παρθένος και
φίλαγνος· η γλυκυτάτη, χελιδών το της χάριτος, έαρ ήδιστον, εκ χειμώνος η
φέρουσα· όρνις η κελαδήσασα, και κόσμω πιστώσασα, θείαν ενσάρκωσιν Λόγου, ως
αηδών λιγυρόφθογγος· Θεού χαίρε Μήτηρ, του παρέχοντος τω κόσμω το μέγα
έλεος.
|
Πλ.α’
|
Πέμπτη
|
Χαίρε
απαρακλήτου ψυχής μου, θυμηδεστάτη παράκλησις· χαίρε η γλυκεία, και πρωινή δρόσος, το
εύκρατον χαίρε, και γαληνόν πνεύμα, ζεφύριος αύρα, πνοή τε αναψύχουσα, λεπτόν
τε Πανάχραντε, και ηδύ ψιθύρισμα, και διασυρίζον, τους φλεγομένους πυρί των
θλίψεων.
|
βαρύς
|
Παρασκευή
|
Δος μοι
διανύειν τον βίον μου, διά πάντων των σεπτών, του σου Υιού μακαρισμών, του
πτωχεύειν τω νοϊ, πενθείν πραῢνεσθαι πεινήν, διψήν τε μετ’ εφέσεως το
δίκαιον· υπάρχειν, καθαρόν και ελεήμονα· ποιείν ειρήνην διώκεσθαι, υπέρ Θεού
Παναμώμητε· και χαίρειν με, επί τούτοις αγαλλόμενον.
|
Πλ.δ’
|
Δευτέρα
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου